Misschien herken je dit wel,  dat de tijd voorbij vliegt als je het naar je zin hebt, maar misschien herken je dit ook wel... dat je opeens kan schrikken van het feit hoe laat het is.

Zo was ik laatst in gesprek met een hele goede vriendin van mij en we hadden het over vroeger, toen we ongeveer 17 jaar oud waren. Alle herinneringen die ik al een tijd geleden had weggestopt kwamen als een vliegtuig die opstijgt naar boven. Het was fijn en leuk om dat gevoel weer op te laten borrelen.
We hebben ontzettend gelachen.
Maar toen bedacht ik mij ineens... maar Katarina, dat is wel inmiddels 20 jaar geleden.
Op dat moment verstijfde ik bij de gedachten dat ik al 20 jaar verder in mijn leven ben.
Ik schrok van het feit hoe snel de tijd gaat. Het voelde alsof ik door de bliksem getroffen werd.
En weet je waarom?  Omdat de realiteit mij inhaalde.

'Het voelde alsof ik door de 
bliksem getroffen werd.'

Ik ging naar huis en bleef maar denken over wat ik de afgelopen 20 jaar met mijn leven heb gedaan.
Ik kan je vertellen dat ik die nacht moeilijk in slaap kwam, omdat steeds dezelfde gedachtes omhoog kwamen. Heb ik in mijn leven genoeg plezier gehad? Ben ik tevreden met waar ik nu sta? Wat had ik anders kunnen doen in mijn leven? Heb ik genoeg gelachen in mijn leven? En hoe wil ik mijn aankomende 20 jaar gaan doorbrengen? Dit waren serieuze vragen die mijn wereld op zijn kop hebben gezet.

Na mijn pubertijd stond mijn leven in het teken van leren en hard werken. De reden hiervan was dat dit de enige weg zou zijn om "iets" te worden in het leven. Als ik aan mijn studententijd terugdenk dan denk ik: "Jeetje… elke dag studeren op school, en na school alleen maar leren en nog eens leren".
Als ik een keer wat leuks deed voelde ik de druk weer en hoorde ik dat stemmetje in mij "Je hebt nog een samenvatting te maken want er komt een toets aan." En hoe denk je dat mijn stage in Spanje eruitzag?
Mijn idee was la playa en zon, maar wat deed ik nadat ik klaar was met werken? Inderdaad, naar mijn laptop en al die enquêtes en onderzoeken fixen. Achteraf denk ik: "Waarom heb ik niet wat meer tijd aan mezelf besteed en meer genoten van in het moment zijn? "En waarom lukte het mij niet om te genieten? 

'Neem het leven niet te serieus 
en doe wat je graag wil.'
 

Na mijn schooltijd kreeg ik al snel een baan. Ook dit nam ik wederom veel te serieus, waardoor ik vergat te genieten omdat ik carrière wilde maken. Ik leefde om te werken en niet om echt te genieten van het leven.
En daarbij kwam ook nog eens dat ik diep van binnen wist dat het werk wat ik deed niet eens bij mij paste, maar daar gaf ik geen gehoor aan. Wat ik wel deed was hard werken en nog meer je best doen, want dan krijg je die functie die je verdient. Het resultaat?  Een burn-out als cadeautje.

Als je nu achteraf aan mij vraagt wat ik anders had willen doen, dan is het antwoord  heel simpel.
Neem het leven niet te serieus en doe wat jij graag wilt!
Leef vanuit je hart en durf die stappen te zetten die je eerst nooit durfde te zetten. Fuck die comfortzone, want daar koop je toch niets mee. Of toch wel?! Ja! Het staat in tussen jou en jouw geluk in het leven.

Heb je een baan waarin je je niet gelukkig voelt? Hoor je dat kleine stemmetje in je die jou probeert te vertellen dat er iets in jouw (werk) leven ontbreekt. 

Neem er dan echt de tijd voor om hiernaar te luisteren, want voor je het weet ben je net zoals ik weer 20 jaar verder.

'Wist je dat je ongeveer 92.000 uur 
in je leven aan het werken bent.'

Wist je trouwens dat je ongeveer 92.000 uur in je leven aan het werk bent? Heb je ooit weleens nagedacht hoelang dit is? Dat is bijna een derde van je leven! 

Dus denk hier eens overna, wil jij zoveel tijd doorbrengen op je werk terwijl je hier helemaal niet gelukkig van wordt? Want hoe zou jij het verschil kunnen maken als je wel het werk doet waar je gelukkig van wordt?
Hoe kijk je dan naar jezelf en hoe zullen mensen je herinneren?
En vraag je jezelf weleens af hoe je impact kunt maken in deze wereld en of uberhaupt een gelukkig werkleven leiden mogelijk is? Want dat is zeker mogelijk!

Binnenkort ga ik je in mijn WebClass vertellen hoe ik antwoord heb gekregen op als deze vragen en op welke manier de puzzelstukjes voor mij in elkaar zijn gevallen.

Ben je nieuwsgierig? Houd dan zeker dit platform in de gaten! 

Maar tot die tijd, leef, geniet, lach, doe wat je gelukkig maakt, want voor je het weet is jouw meest waardevolle tijd hier op aarde voorbij.